In dit surrealistische werk worden twee bijna identieke figuren afgebeeld in een verstilde, mysterieuze setting. De monochrome lichamen lijken ingehuld in een stilte, gevangen binnen een kadrering die doet denken aan een raam of een scherm. De koude, blauwe gloed over de lichamen contrasteert met de warme accenten van het decor, zoals de kettingen en de kleine rode en blauwe blokken bovenaan. Deze tegenstellingen creëren een sfeer van dualiteit, waarbij het werk vragen oproept over identiteit, spiegelbeelden en de concepten van innerlijke en uiterlijke werelden.