Van 5 tot 27 november 2016:
in Art Gallery The Painted Performance
Korenbloemstraat 4 9820 Schelderode Merelbeke
Open: Elke zaterdag en zondag en vrijdag 11 november van 14u tot 19u.
De vooropening waartoe U vriendelijk wordt uigenodigd gaat door op dinsdag 1 november van 14u tot 19u.
Of na telefonische afspraak op 0477/461220

V
Antipode 69x 58 cm

Martin UVIJN

Het werk van Martin Uvijn, of het nu schilderijen zijn, een tekening of zeer recent gouaches, voelt bevreemdend aan en is veelal doordrongen van een dubbel gerichte symboliek. Het lijkt wel de eenvoud zelf, maar bij nader toezien blijkt dat dit louter illusionair is. Hij schildert daardoor zoals Brel zijn chansons bracht ; schijnbaar ongekunsteld, maar zo virtuoos dat onmogelijk kopieerbaar of zelfs onnavolgbaar is. Hoe raadselachtig zijn werk ook is, soms is ook ironie, lichte spot en bijna steeds een gesublimeerde vorm van rebellie te merken tegen het geconditioneerde “zijn” in al zijn vormen, maar nooit degradeert hij zich daarbij tot het “gemene”, “het onhoffelijke”.

De tot op heden befaamdste serie werken die hij creëerde zijn ongetwijfeld de “silvernude series”. Men kan er niet naast kijken. Het zijn een reeks schilderijen waarin de vrouw, al dan niet getormenteerd, een centrale plaats inneemt en het lijkt wel alsof deze een bad neemt in een sacraal licht. Het is alsof ze iets lichtgevend hebben en het licht binnen hun zelf gebaard wordt. Maar er is steeds iets meer aan de hand, want door ze af te beelden op een egale gitzwarte achtergrond stelt hij ook het positieve en het negatieve tegenover elkaar, licht tegenover duisternis, waarbij steeds het positieve (het licht) de bovenhand haalt zonder echter een gevecht aan te gaan met het donker. Deze twee uitersten staan in eerder in relatie tot elkaar.
Net als vroegere meesters zoals Jan Van Eyck, Rembrandt enz.. schept hij er daarbij genoegen in om zijn adembenemende virtuositeit te etaleren, en dit ondanks dat hij zich zelf een half autodidact noemt. Maar dit vind hij geen beperking (Van Gogh was dit trouwens ook). Integendeel, zegt de kunstenaar zelf; als ik jaren op de academie had gezeten zou ik gewoon in de war zijn. Zelfstudie is veel intenser en verrijkender. Ik wil zelf ondervinden, hetgeen niet wegneemt dat ik talloze vademecums over de schilderkunst nauwgezet heb doorgenomen.

Met een reeks gouaches krijgt zijn werk er een nieuwe dimensie bij. Daarin wordt het verhaal achter het beeld nog essentiëler. Toch laat hij ook hierin zijn gezag over het picturale zien door zich in “slimme” gezichtspunten en compositorisch interessante posities op te stellen. Vooral zijn ongebreidelde drang naar de vrijheid van het “zijn” en het denken, het zich los rukken uit de voor hem beklemmende massa vormen daarin het DNA van het uiteindelijke totaalconcept.
Werken zoals bv. “De tunneldenker” die duidelijk refereert naar Rudolf Schwartzkogler lijken uit een eerder sadistisch universum weggeplukt te zijn, maar zijn in feite enkel een metafoor, voor de traditioneel opgelegde denkpatronen, die hij dan gebruikt om zijn aversie tegen iedere vorm van denkverstarring weer te geven. Daarbij maskeert hij de onderworpenheid van zijn figuren niet hetgeen bij de toeschouwer een gevoel van medeplichtigheid teweeg brengt.

Een volgend aspect van zijn werk is dat hij zijn inspiratie voor deze thematiek meestal haalt uit de klassieke zwart-witfotografie, maar net zoals zijn illustere voorganger Gerard Richter ook uit krantenfoto’s en andere mediabeelden. Maar in tegenstelling echter tot Richter die deze beelden hyperrealistisch naschilderde, zijn ze voor hem enkel een uitgangspunt voor het definitieve kunstwerk want door toevoeging van subtiele kleurelementen of teksten in juxtapositie schept hij verbanden, zelfs als deze er niet zijn. Hij suggereert ze en zo wordt een nieuw beeld gecreëerd. Door gebruik te maken van deze inspiratiebron is de voeling met het hedendaagse steeds latent aanwezig. Wie Martin Uvijn wil situeren in de beeldende kunsten van vandaag en in deze optiek wil benaderen denkt meteen aan een raadselachtig metier, ondanks de verwijzingen naar het actuele soms barok aanvoelend gevoed door een sterk doordacht verhaal achter het werk die steeds verwijst naar de ontsnapping uit de banaliteit van het alledaagse.

Zijn werk bevind zich in talrijke binnen- en buitenlandse collecties oa, in Duitsland, Nederland, Luxemburg, Portugal, Jamaica, Rusland, Dubai enz..